Thursday, September 15, 2016

افزایش توده عضلانی

افزایش توده عضلانی
حتماً همه شما، در هنگام تمرین با وزنه، پس از اجرای چند ست با شدت کافی، سوزش را در عضلات خود حس کرده اید. این سوزش بطور عمده نتیجه تجمع اسید لاکتیک در عضله در طول تمرین شدید با وزنه است. تجمع اسید لاکتیک زمانی رخ می دهد که عضله با سرعت منقبض می شود و گلوکز و انرژی را از مسیر غیرهوازی می سوزاند، که باعث تبدیل گلوکز به اسید لاکتیک می شود.

علاوه بر ایجاد حس سوزش، تجمع اسید لاکتیک باعث تحریک پاسخ آنابولیک می شود، که با سازگاری که در عضلات در برابر تمرین با وزنه رخ می دهد و خود را به شکل افزایش قدرت و رشد عضلانی نشان می دهد، در ارتباط است. از نگاه دقیق تر اسید لاکتیک باعث افزایش دو مورد از مهم ترین هورمون هایی می شود که رشد عضله را تحریک می کند؛ هورمون رشد و تستوسترون. هورمون رشد بطور عمده از طریق تحریک کبد برای تولید فاکتور رشد شبه انسولین نوع ۱ (IGF-1) باعث تقویت رشد می شود؛ IGF-1 خود محرک قدرتمندی برای تقویت رشد از طریق افزایش تولید پروتئین در سلول عضله به شمار می آید. تستوسترون نیز رشد عضله را از طریق تولید پروتئین و ممانعت از تخریب پروتئین باعث می شود.

خب شاید با خودتان فکر کنید، این ها که حرف تازه ای نیست! شاید قبلاً هم از همه این مطالب آگاهی داشتید، در مورد این که اسید لاکتیک باعث احساس سوزش در عضله و تحریک رشد عضله می شود.

 اما برسیم به یافته های جدید! مطالعه علمی تازه ای کشف کرده اسید لاکتیک، یا به بیان دقیق تر لاکتات، که در واقع اسیدی لاکتیکی است که یکی از اتم های هیدروژن آن جدا شده، باعث فعال سازی رشد عضله می شود از طریق تحریک مسیر سیگنال دهی سلولی مشخصی در بدن؛ و مهمتر این که، مصرف خوراکی لاکتات می تواند باعث فعال سازی این مسیر شده، و به رشد عضلانی قابل توجهی منجرشود.
از این رو، نیازی نیست که برای تحریک رشد عضله، لزوماً از طریق انقباض های شدید عضلانی بر افزایش اسید لاکتیک تکیه کنید، بلکه می توانید از طریق مصرف مکمل لاکتات هم به این اثر عضله سازی دست یابید. علاوه بر این، مطالعه علمی اخیر نشان داده که دیگر ترکیبات شناخته شده افزاینده کارایی ورزشی مثل کافئین- که مسیر سیگنال دهی سلولی مشابهی را فعال می کنند- نیز اثر همفزایی بر لاکتات دارند، و حتی اثر بیشتری بر رشد عضله خواهند داشت.

پاسخ عضله  سازی قدرتمند از طریق تولید cAMP

تعداد شواهد قابل توجهی نشان داده تمرین شدید باعث افزایش چشمگیر سطوح تستوسترون در بدن می شود. همچنین مشخص شده این افزایش تستوسترون، تا حدی بخاطر اثر مثبت لاکتات بر تولید cAMP در سلول های تولیدکننده تستوسترون در بیضه هاست.
در واقع محققان یافته اند افزایش غلظت اسید لاکتیک باعث افزایش مقدار بیشتر تستوسترون در مقایسه با اثر هورمون LH است، و این نشان دهنده پتانسیلی است که لاکتات می تواند بر تولید تستوسترون داشته باشد، چرا که LH بعنوان عامل قدرتمندی برای ترشح تستوسترون شناخته شده است.

مولکول cAMP مانند یک پیغام رسان، سیگنال هایی را از یک بخش سلول به بخش دیگر منتقل می کند، و سرانجام اثر بیوشیمیایی خود را ایجاد می کند که در این مورد افزایش تولید تستوسترون است. بطور دقیق تر، افزایش cAMP که با لاکتات تحریک می شود، سیگنالی است برای فعال سازی تولید پروتئین StAR، و این قابلیت را دارد که مستقیماً کلسترول را به آنزیم تولیدکننده تستوسترون P450 منتقل کند.
انتقال مقدار بیشتری کلسترول به P450 باعث تحریک این آنزیم می شود برای تسریع تبدیل کلسترول به تستوسترون، و درنهایت تقویت تولید تستوسترون. مولکول cAMP همچنین آثار متعدد عضله ساز دیگری را هم ارتقاء می دهد، شامل افزایش سطوح پروتئین عضله ناشی از فعال سازی mTOR و تبدیل سلول های ماهواره ای در بافت عضله به سلول های تازه عضله.
کافئین مانع تجزیه cAMP می شود

کافئین بیشترین شهرت خود را بعنوان ترکیب فعال در قهوه دارد که باعث تحریک سیستم اعصاب مرکزی، و ممانعت از خوابالودگی می شود و تقویت هوشیاری را در پی دارد. در عین حال، کافئین دارای توانایی ارتقاء کارایی ورزشی است از طریق فعال سازی تعدادی از سیگنال های سلولی در سلول های مختلف بدن، و تحریک آثار گوناگون. برخی از این ها شامل تجزیه چربی در سلول های چربی و تجزیه گلیکوژن در سلول عضله برای تولید انرژی است. در مجموع تمام این فرآیندها باعث ارتقاء کارایی ورزشی می شود از طریق افزایش تولید انرژی در عضلات در حال فعالیت.

توانایی کافئین برای تقویت سطوح انرژی از طریق سوزاندن چربی و گلیکوژن مستقیماً بخاطر ظرفیت آن برای افزایش سطوح cAMP است. اما، کافئین افزایش سطوح cAMP را از طرق متفاوتی نسبت به لاکتات باعث می شود، چنانچه در واقع کافئین مانع تجزیه cAMP شده و از این طریق باعث افزایش سطوح cAMP می شود به جای افزایش تولید cAMP، آنطور که در مورد لاکتات مشاهده می¬شود.

No comments:

Post a Comment